Salam Aleikum!

Hallo allemaal,
Hier een bericht uit Jordanië. We zijn net aangekomen in Petra en gaan morgen Petra in. We hebben al hele leuke dingen gedaan en gezien. We hebben alweer een kakkerlak-avontuur gehad, sterren gezien, eindeloze woestijn en hobbelwegen gezien en gevoeld. En ik heb ijverig iedere avond de dagen van me afgeschreven, dus de liefhebber kan zich eraan wagen (onderaan). Maar zoals de meesten van jullie me kennen heb ik ook al héél veel op de gevoelige plaat vastgelegd. Heb er wat uitgepikt en bij dit verslag gevoegd, dus onder het mom "een plaatje zegt meer dan al Miers woorden" kan je ook gewoon even plaatjes kijken!

Groetjes,
Mier en natuurlijk ook van Lilly!

@ ma: Lilly heeft zich al flink uitgeleefd in de troepeloeriswinkels. En vanmorgen tussen ladingen oleanders gelopen, waar denk ik dan aan je?!
@ Niek: sorry nogmaals voor het wakker appen.... ik denk gewoon gelijk aan jou als ik wakker word... :-)


1 VR 11-4-2014
Vertrek Amsterdam, Aankomst Amman
RJ152 V 12:40 – A 18:20 uur
Hotel: Belle Vue in Amman

Ik sta bijtijds op en doe de laatste dingen voor ik klaar ben. Ma komt met Rosa om me weg te brengen naar de trein, maar eerst nog even vitamientjes, want ik moet nu 11 dagen mijn verse sinasappelsap van ma missen. We lopen naar het station en ma en Rosa zwaaien me uit. Tis wel raar met al je troep in de trein en ik voel me dan ook als wereldreiziger wereldvreemd in eigen land. Maar Mier komt volgens planning 9.45 uur op Schiphol aan en ik bel Lilly. Zij staat in de Hema en we kopen nog twee shirts "ik houd van Oranje" hihi
Inchecken gaat snel, al staat Lilly's roepnaam op haar ticket en niet haar eerste officiele naam. We shoppen nog wat. Lilly koopt een hele stoere koptelefoon. We nemen nog een Starbucksje en gaan dan naar de gate. Het is best wel stil bij de gate, terwijl we over een half uur al weg moeten. Ik dus navragen en jawel, er is een gatewijziging... Gelukkig niet heel ver weg.
De vlucht van 5 uur duurt me lang, want we zitten aan de zonkant en het is kokend heet... Ik denk dat ik maar een uurtje geslapen heb... Waar is de tijd gebleven dat ik zo lekker sliep in een vliegtuig?! Ik staar dus uren naar de "flight information" tot er ineens staat "Flight Data Unavailable"... Dan denk je toch even aan vlucht MH370! Grappig is ook dat ze steeds de richting en afstand tot Mecca aangeven. Aangekomen in Jordanië snel geld wisselen voor het visum en dan onze gids/chauffeur zoeken. Snel gevonden en het is een rustige wat oudere man: Husam. Lilly gaat even pinnen en dan breekt het zweet haar uit. Nergens is haar pasje te vinden. We zoeken heel haar tas door en de gids zegt steeds tegen mij dat ik haar zakken moet voelen. Maar nergens een pasje... Lilly belt eerst Paul, maar die zit in de auto, dus toen maar gelijk ING en de pas laten blokkeren. Ze hoort dat er geen uitgaven extra gedaan zijn en dat is dan weer een geruststelling.
Het is 40 minuutjes naar het hotel en nadat we de spullen op de kamer gelegd hebben, gaan we lopen naar Rainbow Street, lekker druk en gezellig. Er wordt wel wat getoeterd en geroepen, maar het voelt als veilig en zeker niet bedreigend. We belanden in een gezellig cafeetje en om ons heen zitten ze aan de waterpijp. Vooral de vrouwen (en hier ook zonder hoofddoeken). Lil en ik gaan voor de pizza en als we lekker zitten te smullen, zie ik Lil ineens naar mijn schouder kijken... In mijn ooghoek zie ik een grote mot ofzo, maar het is een hele grote kakkerlak. Ze slaat hem weg en hij belandt op tafel en kruipt onder het tafelblad. Ik zie zijn voelsprieten uitstekken. Met een kussen zwiep ik hem weg, maar daarna was het toch iets minder relaxt eten... hahaha
Erna lopen we wat over Rainbow street en we moeten ook nog even een "troepeloeriswinkeltje" in. Ik heb alvast een missie volbracht, een vingerhoedje voor Tiny. Lilly koopt een klein kameeltje. De eerste zooi is binnen!
We zien overigens veel sjeikachtige figuren en ook auto's uit Dubai en Koeweit, die zijn een eindje van huis..
In het hotel nog heel even verslag en foto's en dan snel slapen, want het bed voelt goed en ik heb zin om lekker bij te slapen!


2 ZA 12-4-2014
Amman – Jerash– Amman
Hotel: Belle Vue Hotel in Amman

We worden pas om 10 uur opgehaald en kunnen dus lekker uitslapen... nou, 7 uur gewoon allebei wakker en lekker lopen rommelen, dagtasje gepakt en op het gemak ontbeten. Er is een lekker omeletbuffet en ik bestel een ei en ondertussen ga ik brood roosteren. Het is zo'n apparaat met 6 gleufjes en waar je brood dan omhoog hoort te springen. Dat mechanisme was kapot en dus probeerde ik met een tang mijn brood eruit te halen.. Komt er zo'n bijdehandte toerist die aan de hendel rukt en ja hoor, de boterhammen vliegen er uit... op de grond! Grrr... toen maar gewoon brood genomen omdat ik mijn ei graag warm eet.. Ei van een kerel! hahaha
Om 10 uur stappen we in bij Husam en bezoeken we eerst een moskee en daarna de citadel van Amman. Voor de moskee moeten we een nonnengewaad aan. Lil en ik dus weer even in standje sister Act, ware het niet dat ons nonnengewaad iets wat strak van onder is... ging net goed! De moskee is mooi, maar lekker commercieel, betalen om erin te mogen en via een winkel vol "troepeloeris" er uit. En Lilly koopt alleen maar een kaart!
Aan de overkant is een kerk, maar daar gaan we niet in! hahaha
Door naar de citadel, eenmaal binnen moeten we de gidsen van ons afslaan, geen zin in. We zien het amfitheater en dan de Eyecatcher... de pilaren die voorheen naar de Herculestempel leiden. Tis even vechten voor een foto zonder toeristen, maar dan hebben we toch ook echt een "Mier was hier"! Er loopt nog een grote groep jongelui (lokalen) die om een "backward photo" vragen, oftewel ze willen met de ouwe blonde Hollandse vrouwen op de foto... geen idee welke uitleg ze daar thuis bij geven...
Dan zien we nog jochies vliegeren op de muur van de citadel. Ik moest gelijk aan de film (anderen waarschijnlijk aan het boek) van De Vliegeraar denken.
Dan stappen we in de auto om in 45 minuten richting Jerash te rijden. Het ligt behoorlijk in het noorden en niet ver daar vandaan zijn de vluchtelingenkampen van Syriërs. Op een verkeersbord zien we ook de Syrische grens aangegeven... apart dat je nu zo dicht bij zit. Onderweg hebben we ook nog een koffiestop, maar het is zo'n vies hutje dat wij passen, maar Husam geniet van koffie. De jongen geeft aan dat hij uit Syrië komt en daar Arabisch studeerde. Ondertussen vindt Husam dat ik te veel rimpels heb en hij weet een goed middel van de Dode Zee daartegen. Ik ruik, of liever gezegd, Husam ruikt commissie! hahaha Ik vraag hem dan ook hoe oud dat hij denkt dat ik ben. Hij zegt 37 en de beste man maakt hiermee de opmerking over rimpels weer goed! We lunchen bij een tent waar hele bussen toeristen komen, maar het is wel super lekker en uitgebreid en we zitten dan ook flink vol.
Jerash is groot en het is veel lopen over kiezels en zand... Ik heb niet de ideale schoenen aan vandaag... We gaan naar het grote amfitheater. De gids leidt ons naar een steen wat het midden van het theater is en laat ons spreken. Het klinkt alsof je door een microfoon praat. dan ga je slechts 1 tegel opzij en dan klinkt het weer gewoon, echt super bizar!! Lilly gaat een foto van me maken als ik boven een poort sta. Ik dus klimmen, maar boven de poort ga ik niet staan, het water staat in mijn handen (ook als ik het nu typ! hahaha). Maar ik klim wel verder samen met Lil en het is wel super gaaf om zo naar beneden te kijken. Twee kerels maken ook af en toe muziek, wat heel indrukwekkend klinkt. Dan staat beneden de gids op zijn klokje te wijzen, als we de rest ook willen zien, dan moeten we opschieten. We lopen door en zien nog een christelijke kerk met mozaiek en bij een gebouw aan het einde (vlak bij de noordelijke poort) staan veel pilaren. De gids gaat laten zien dat 1 pilaar beweegt. Dit doet hij door een lepel in een gleuf te klemmen met een steentje. Hij laat het geheel los, duwt tegen de pilaar en dan zie je de lepel bewegen! Grappig! Dan hebben Lilly en ik het stofhappen wel gehad en zeggen we de gids dat Lilly een beetje ziek is en liever terug wil. Kennelijk niet geloofwaardig genoeg, want we hebben het idee dat we nog niet de korte versie krijgen, maar we gaan wel langzaamaan terug. Er liggen nog veel opgegraven delen die nog weer opgebouwd moeten worden. Als de rondleiding erop zit, gaan we snel naar Husam, die in een restaurant op ons wacht, we drinken flink wat, want we lijken wel uitgedroogd. In de auto doen we een "nappie", maar we zijn op tijd wakker om het bord met "Syrian border" te fotograferen. In Amman rijden we nog via downtown om te kijken of het de moeite is om daar in de avond te gaan eten, maar niet heel bijzonder om daar een taxi voor te nemen. In het hotel is het lekker even bijtanken, foto's laden, verslag schrijven en dan eten... We lopen naar buiten en net zo hard weer naar binnen, het is gewoon ineens koud geworden.. Fleece gehaald en daarna lekker op een dakterras van een restaurantje zitten eten. Op de terugweg gezocht naar een tent met lekkere koffie voor Lilly, maar niet gevonden, dan maar terug naar onze hut!


3 ZO 13-4-2014
Amman – Madaba – Mount Nebo – Wadi Mujib – Kerak – Feynan
Hotel: Feynan Lodge

We staan om half 9 klaar bij de receptie, maar geen Husam.... om 9 uur komt ie aan, heel veel files zegt hij. Lil en ik zijn verbaasd, want het is zondag, maar hier wordt op zondag gewerkt! (weekend is vrijdag en zaterdag) Als we tanken ziet Lilly Mac Donalds en ze gaat voor een cappucino, helaas die hebben ze niet en dus gaat Husam naar een speciale koffietent voor haar. Helaas is dit niet te pruimen en moet ze nu de koffie opdrinken, want ze zit naast Husam :-) Ik blij dat ik geen koffie drink!
We gaan eerst naar Mount Nebo, hier heeft Mozes het beloofde land gezien en hier is hij ook begraven. Nou flinke poppenkast en we zien een soort van monument, we maken een foto die iedereen maakt, namelijk met je hand in een handafdruk... whatever! hahaha
Dan naar het uitkijkpunt waar we de Dode Zee kunnen zien en bij helder weer ook Jerusalem en Jericho (?). Nou... we zien alleen de vallei en niet eens de Dode Zee... (Maar die zien we later als we door Wadi Mujib gereden zijn) Nog even worden we gedropt in een mozaïekfabriek/winkel, maar hier hebben we niets mee, dus rot voor Husam zijn commissie, maar we kopen niets!
Dan gaan we naar Madaba, hier staat de kerk met het beroemde mozaïek, namelijk de kaart van het hele bijbelse verhaal. De afbeelding hebben we al overal op kaarten, schilderijen, koelkastmagneten enz gezien. De kerk is echter nog niet vrij en we lopen via een winkelstraatje naar een andere kerk, die 2000 jaar oud is. De figuren zijn uit het moziïek gehaald, kennelijk waren ze op zoek naar schatten er onder. Maar aan de contouren zie je bijv dat de tijger weg is. Heen koopt Lilly kerstballen, terug haar zo gewilde tentje.. Soort kerststalletje. Dan kunnen we de kerk in. Het is gaaf het mozaïek te zien, maar de rest van de kerk is niet spannend. Lilly brandt een kaarsje voor haar vader. Ik doe dat maar niet, ik weet ongeveer wat hij dan zou zeggen... hihi Als we bijna weggaan, krijgt Lilly nog haar kruisje van Palmzondag, helemaal blij mee! We passeren de Mujib Dam en lunchen daar. De lunch is 22 JD en ik wil ook het drankje van onze gids betalen, maar hij rekent de hele maaltijd en dan is het ineens 37 JD... Het klopt niet, maar ik doe maar niet moeilijk. Buiten vragen we Husam of hij hier moet betalen, "nee". Wij vertellen dat we voor hem betaald hebben en hij gaat meteen het geld terug halen ;-)
We rijden door een redelijk woestijnachtig landschap en het is ook enigzins slaapverwekkend... Ik doe wat "nappies"! Dan komen we in de buurt van Feynan en de weg wordt steeds slechter... Lilly vraagt of Hasum 4x4 op de auto heeft... Dan ineens de receptie van Feynan Eco Lodge... maar waar is de lodge dan??? We mogen overstappen in een... 4x4! hahaha Na 45 minuten rijden over een hobbelweg komen we aan bij de lodge. Direct bij de receptie zien we mensen mobiels laden, dus toch stroom? En dan krijgen we een briefing en er is bij de receptie wifi.. valt wel mee met die "stroomloze eco lodge"! We kunnen een kwartier naar de kamer en gaan dan voor een 2 uur durende wandeling om de zon onder te zien gaan. Niet echt spectaculair, misschien is de maan die achter de berg verschijnt wel mooier. Lilly is niet helemaal meegelopen en heeft van een gids foto's door de telescoop gezien. Supergaaf, maar alleen met de kleine lens van Iphone of Ipad te maken. Lilly belooft de gids een kus van mij als wij dit ook gaan zien. Dat is wel lachen tot hij in mijn oor smoest dat dat niet kan als iedereen er bij is.. Ik dus maar even snel gezegd dat het een grap was en Lilly met klem gevraagd dit niet meer te doen en vooral te zeggen dat ik getrouwd ben!
Terug kunnen we zowat gelijk aan tafel en van tafel bijna door naar een reading, maar we gaan even foto's laden. We gaan wel sterrenkijken... Rijdt ie toch een kanon van een telescoop naar buiten! Eerst kijken we met het blote oog, maar dan door de telescoop, super!! Eerst Jupiter met de 3 manen er omheen, dan de maan met zijn kraters en dan is het wachten tot Saturnus verschijnt en dat duurt best lang, het gaat een beetje op wildspotten lijken... Maar dan verschijnt ie en het is super om die ring er omheen te zien!! Het maken van foto's met de Iphone en Ipad is nog een vak apart. Eerst de ster in beeld krijgen valt niet mee, dan nog inzoomen en scherpstellen en dan afdrukken... Meestal ben je hem dan al weer kwijt uit je scherm! Maar we zijn blij met de kiekjes die we uiteindelijk hebben, maar zijn dan wel onderkoeld. We krijgen beneden een kopje thee en gaan nog even terug, maar dan is het al bijna middernacht en morgen weer bijtijds op... we stoppen met de sterrenkijkerij, maar nog nog nooit zo gaaf sterren gezien!!



4 MA 14-4-2014
Dana Nature Reserve – Wadi Musa (Petra)
Hotel: Anbat hotel in Petra

Ik heb kort geslapen, want moest de foto's van de sterren écht nog even verwerken en ook mijn verhaal kwijt in mijn reisverslag. De wekker staat pas voor over zevenen en om 6 uur alweer wakker, dan heb je wat aan je dag! Het ontbijt is niet heel bijzonder en ik sla dus flink in van de cornflakes. Ons ontbijttafeltje staat wel in de vallei en de geiten komen aan tafel langs. Aan een lege tafel pikt er eentje en servet en eet die ook gewoon op, zullen ze wel lekker vinden... Lil en ik gaan samen met de gids op pad en lopen eerst een stukje van de aanrijdroute terug en dan gaan we over de berg naar de Dana vallei. We lopen door de droge rivierbedding vol met kiezels en naast ons hoge bergen en aan de randen ladingen oleanders en slangen.... waterslangen wel te verstaan! Vanuit de bron wordt via de slangen het water naar overal en nergens vervoerd. Halverwege onze wandeling komt er water in de bedding, maar niet echt veel en dat wordt het ook niet meer. Verder wat uitleg over struiken en bij het maken van de thee krijgen we nog meer verhalen over de essentie van het leven. Ook vertelt hij over de koning, die zich soms undercover onder het volk begeeft om te kijken hoe de bevolking over zaken denkt. Hij is ooit 1 dag taxichauffeur geweest en vroeg aan al zijn passagiers wat ze van een nieuwe wet vonden, 90% vond het niets en dus ging het niet door. Hij heeft zijn minister op het matje geroepen omdat die had gezegd onderzoek gedaan te hebben, maar volgens de koning dus niet goed. Het zetten van de thee is een hele onderneming, er gaat van alles in, maar hij smaakt prima. Erg zoet en dan heeft Lilly nog voorkomen dat er niet een halve zak suiker in ging!
Het laatste stuk gaan we met een 4x4, zodat we op tijd terug zijn om te kunnen lunchen om daarna te vertrekken. Het buffet blijkt echter om 2 uur pas open te gaan, maar we mogen van de kaart bestellen. Ik heb een rol met uien, kaneel en pijnboompitten, verassend, maar lekker. Als toetje bestellen we een rol met banaan en nutella, we likken letterlijk en figuurlijk onze vingers erbij af.
Dan begint de rit naar de receptie weer... 45 minuten hobbelen en we zijn blij als we weer bij Husam in de gewone auto op een gewone weg zitten. Helaas is dit genot niet voor lange duur, want we belanden op vreselijke wegen en we rijden niet harder dan 30. Lilly zei dat ze op zeker was gaan twijfelen als we hier zouden rijden zonder chauffeur. We stoppen voor een foto en een auto die al de hele tijd achter ons rijdt, vraagt ons of dit wel de weg naar Petra is... grappig, twee toeristen die dus ook twijfelen. Maar ondanks de slechte weg, hebben we wel mooi uitzicht en de bergen zijn erg mooit en erg divers. Mooi ook hoe snel de verschilen zich opvolgen. We gaan nog even naar Siq al Barid, beter bekend als één van de Kleine Petra's. Het is wel grappig en mooi, maar volgens mij moet je dit niet na het echt Petra zien. Het is nog een kwartiertje rijden naar Petra en we zien in de vallei Petra liggen. Voor de ingang is hotel Movenpick, maar die hebben we pas aan de Rode en Dode zee.. Nu rijden we verder weg en verder weg en heel ver weg.. Maar het hotel is prima en we worden morgenochtend gebracht :-)
In de kamer gaan we even lekker rustig aan doen, want daar zijn we wel aan toe. Lilly gaat lekker (vindt zij dan) lezen en ik ga met de foto's aan de slag... Wanneer doe ik toch eens, wat ik me steeds weer voorneem... minder foto's nemen?!
We eten van een buffet en de hoteleigenaar komt aan tafel kletsen. We geven aan dat de verlichting van energiezuinige lampen niet zo gezellig is, gelijk moet het uit en het ziet er veel gezelliger uit. Maar dan komt er een groep bejaarden en die kunnen bij sfeerlicht niet zien wat er op hun bord ligt en dus gaat het licht weer aan! hahaha
We gaan nog even in de bar zitten om te facetimen, cappucino te drinken en het weblog te doen. Nou, eerst krijgt Lilly thee en dan koffie met veel melk wat niet te drinken is. Ze zegt dat het haar laatste poging is cappucino te drinken... hihi